Żeby nie przegapić: w ostatnim czasie orzekał nie tylko Trybunał Konstytucyjny, ale i SN, który m.in. odniósł się do problemu instancyjności rozpoznania skargi na orzeczenie referendarza. Będzie krótko, bo temat może nie bardzo fascynujący, acz wart odnotowania.
Otóż w uchwale z 3 grudnia 2015 r. (III CZP 81/15) Sąd Najwyższy wyraził pogląd, że sąd rejonowy orzekający w sprawie zażalenia na postanowienie tego samego sądu wydanego w sprawie skargi na orzeczenie referendarza (które może dotyczyć kosztów sądowych, kosztów procesu lub ustanowienie pełnomocnika z urzędu) nadal jest sądem II instancji.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 3 grudnia 2015 r. (III CZP 81/15)
Sąd rejonowy, który odrzuca zażalenie na postanowienie tego sądu, wydane na podstawie art. 398(23) par. 1 kpc, orzeka jako sąd drugiej instancji.
Uchwałę podjęto w odpowiedzi na następujące pytanie:
Czy sąd rejonowy, który odrzuca zażalenie na postanowienie tego sądu, wydane na podstawie art. 398(23) par. 1 i 2 kpc, orzeka jako sąd pierwszej instancji, czy jako sąd drugiej instancji?
art. 398(23) kpc
§ 1 Rozpoznając skargę na postanowienie referendarza w przedmiocie kosztów sądowych lub kosztów procesu oraz na postanowienie o odmowie ustanowienia adwokata lub radcy prawnego, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone postanowienie referendarza sądowego utrzymuje w mocy albo je zmienia.
§ 2 W sprawach, o których mowa w § 1, wniesienie skargi na postanowienie referendarza wstrzymuje jego wykonalność. Sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu.
Warto bowiem przypomnieć, iż w niedawnej uchwale z 10 października 2013 r. (III CZP 62/13) Sąd Najwyższy stwierdził, że tak czy inaczej od tego postanowienia sądu (działającego właśnie jako sąd drugoinstancyjny) nie można wnieść zażalenia na podstawie art. 380 kpc w związku z art. 397 par. 2 kpc.