Rozstrzyganie wątpliwości na korzyść strony w postępowaniu administracyjnym (art. 7a kpa)

Jedną z ciekawszych nowości wprowadzonych nowelizacją kodeksu postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r. poz. 935) jest — podniesiona do rangi zasad ogólnych kpa — zasada rozstrzygania wątpliwości prawnych na korzyść strony (art. 7a kpa) oraz obowiązek rozstrzygania wątpliwości faktycznych na korzyść strony (art. 81a kpa).

art. 7a kpa
§ 1. Jeżeli przedmiotem postępowania administracyjnego jest nałożenie na stronę obowiązku bądź ograniczenie lub odebranie stronie uprawnienia, a w sprawie pozostają wątpliwości co do treści normy prawnej, wątpliwości te są rozstrzygane na korzyść strony, chyba że sprzeciwiają się temu sporne interesy stron albo interesy osób trzecich, na które wynik postępowania ma bezpośredni wpływ.
§ 2. Przepisu § 1 nie stosuje się:
1) jeżeli wymaga tego ważny interes publiczny, w tym istotne interesy państwa, a w szczególności jego bezpieczeństwa, obronności lub porządku publicznego;
2) w sprawach osobowych funkcjonariuszy oraz żołnierzy zawodowych.

Przepis wydaje się być prosty, jednak warto go chyba spróbować rozłożyć na części pierwsze:

  • rozstrzyganie wątpliwości na korzyść strony w postępowaniu administracyjnym ma zastosowanie wyłącznie w sprawach dotyczących uprawnień i obowiązków strony;
  • zasady tej nie można porównywać do reguły in dubio pro reorozstrzyganie wątpliwości na korzyść strony w postępowaniu administracyjnym może dotyczyć wyłącznie „wątpliwości co do treści normy prawnej”, podczas gdy procedura karna nakazuje rozstrzygać na korzyść oskarżonego także wątpliwości dotyczące stanu faktycznego (art. 5 par. 2 kpk);
  • organ nie może jednak rozstrzygnąć wątpliwości prawnych na korzyść strony jeśli dochodzi w ten sposób do kolizji interesów — albo spornych interesów stron postępowania (wiadomo, że w sprawie zawsze może być więcej niż jedna strona), albo interes innej osoby;
  • rozstrzyganie wątpliwości na korzyść strony jest także wyłączone ze względu na ważny interes publiczny — tu ustawa przykładowo wskazuje „istotne interesy państwa” takie jak bezpieczeństwo, porządek publiczny i obronność (ten katalog jest otwarty, zatem spodziewam się ciekawego orzecznictwa), a także w sprawach osobowych żołnierzy zawodowych oraz funkcjonariuszy (tu znów spodziewam się ożywionej działalności orzeczniczej — jakich „funkcjonariuszy” i czy chodzi o funkcjonariuszy publicznych art. 115 par. 13 kk?)
  • zasady ogólne postępowania administracyjnego mają to do siebie, że zwykle powtarza się je w dalszej części kpa, nie inaczej jest także w tym przypadku. rozstrzyganie wątpliwości na korzyść strony co do stanu faktycznego pojawia się także w dodanym tą samą nowelizacją art. 81a kpa, który — oprócz tego, że praktycznie powtarza treść art. 7a kpa — dodaje, że reguła nie ma zastosowania w sytuacjach kiedy strona ma obowiązek wykazania określonych faktów (nie umiem zinterpretować tego wyłączenia — wszakże rozstrzygać na korzyść strony można tylko wątpliwości prawne (co do treści normy) — a nie wątpliwości co do okoliczności faktycznych;
  • na marginesie warto przypomnieć, że organ będzie miał obowiązek wskazania, w piśmie informującym o możliwości wypowiedzenia się co do zebranych materiałów i dowodów, okoliczności, których strona — biorąc pod uwagę jej żądanie — nie wykazała (art. 79a kpa). Dla jasności: to jest norma prawna, którą należy wykładać zgodnie z art. 7a kpa — ale same okoliczności nie podlegają rozstrzyganiu na korzyść strony ;-)

Nowelizacja kpa wchodzi w życie 1 czerwca 2017 r., jednak nie ma zastosowania do postępowań trwających w tym dniu.

[EDIT] tekst przeszedł pewną modyfikację, dziękuję za zwrócenie przez P.T. Czytelnika uwagi, że nie zwróciłem uwagi na „subtelną” różnicę w art. 81a kpa. Pośpiech, pośpiech!

subskrybuj
Powiadom o
guest

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

10 komentarzy
Oldest
Newest
Inline Feedbacks
zerknij na wszystkie komentarze
10
0
komentarze są tam :-)x