Czysto informacyjnie: w Dzienniku Ustaw ukazała się dziś ustawa z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz.U. z 2016 r. poz. 1202), określająca zasady kształtowania wynagrodzeń członków zarządów i rad nadzorczych spółek, w których udziały ma Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego oraz państwowe i komunalne osoby prawne.
To jest jakby druga strona medalu, który zaczął się od 70% podatku od odpraw menedżerów (przy czym ja dzisiejszą regulację akurat oceniam pozytywnie).
W ustawie rzucają się w oczy następujące postanowienia:
- obligatoryjny podział wynagrodzenia przysługującego członkom zarządów spółek na dwie części (art. 4 ust. 1): stałej (podstawowe wynagrodzenie miesięczne) oraz części zmiennej („wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy spółki”);
- wszystkie spółki dzieli się na pięć podstawowych kategorii: od mikrusów zatrudniających średniorocznie do 10 pracowników i o obrotach rocznych niższych niż 2 mln euro (gdzie wynagrodzenie zarządu to od 1- do 3-krotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia), aż do giganta z przeszło 1251 pracownikami i obrotami ponad 250 mln euro (ich zarządy mogą liczyć na 7-15 średnich krajowych miesięcznie);
- dodatkowe wynagrodzenie (o charakterze nagrody) uzależnia się od poziomu realizacji celów zarządczych, np. wzrostu zysku netto, wielkości produkcji lub sprzedaży, przychodów, realizacji restrukturyzacji, etc. — jednak zwykle wysokość tego wynagrodzenia nie może przekroczyć 50% wynagrodzenia zasadniczego;
- ustawa określa granice płatnych zakazów konkurencji: można go ustanowić dopiero po 3 miesiącach pełnienia funkcji członka zarządu, ale na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy po odejściu ze stanowiska (art. 8 ust. 1 pkt 1-2). W przypadku naruszenia zakazu konkurencji członek zarządu zapłaci karę umowną w wysokości „nie niższej” niż wysokość odszkodowania za cały okres zakazu konkurencji (art. 8 ust. 1 pkt 4);
- podobne reguły odnoszą się do wynagrodzeń członków rad nadzorczych, przy czym jego wysokość nie może być wyższa niż 50% średniej krajowej w przypadku spółek-mikrusów do 2,75-krotności (w przypadku spółek-gigantów, art. 10)
- ustawa przewiduje także nowelizację kodeksu spółek handlowych, w którym pojawiają się dwa nowe przepisy: art. 203(1) ksh i art. 222(1) ksh (plus zmiana treści art. 378 par. 2 ksh) — i to już dotyczy oczywiście wszystkich spółek (nie tylko państwowych) — i tu się chyba robi dość ciekawie:
art. 203(1) ksh
Uchwała wspólników może ustalać zasady wynagradzania członków zarządu, w szczególności maksymalną wysokość wynagrodzenia, przyznawania członkom zarządu prawa do świadczeń dodatkowych lub maksymalną wartość takich świadczeń. Wynagrodzenie członków zarządu zatrudnionych na podstawie umowy o pracę lub innej umowy określa organ albo osoba powołana uchwałą zgromadzenia wspólników do zawarcia umowy z członkiem zarządu.
art. 222(1) ksh
§ 1. Członkom rady nadzorczej może zostać przyznane wynagrodzenie. Wynagrodzenie określa umowa spółki lub uchwała wspólników.
§ 2. Członkom rady nadzorczej przysługuje zwrot kosztów związanych z udziałem w pracach rady.
art. 378 § 2 ksh
Walne zgromadzenie może ustalać zasady wynagradzania członków zarządu, w szczególności maksymalną wysokość wynagrodzenia, przyznawania członkom zarządu prawa do świadczeń dodatkowych lub maksymalną wartość takich świadczeń, a także może upoważnić radę nadzorczą do ustalenia, że wynagrodzenie członków zarządu obejmuje również prawo do określonego udziału w zysku rocznym spółki, który jest przeznaczony do podziału między akcjonariuszy zgodnie z art. 347 § 1.
- ustawa wchodzi w życie po upłuwie 30 dni od dnia ogłoszenia, jednak realnie wszystko zacznie się od dnia, w którym odbyte zostanie zwyczajne walne zgromadzenie zamykające 2016 r. (art. 22).