Krótko i na temat: wczoraj w Dzienniku Ustaw opublikowano specustawę regulującą zasady odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez naruszenie prawa konkurencji (ustawa z dnia 21 kwietnia 2017 r. o roszczeniach o naprawienie szkody wyrządzonej przez naruszenie prawa konkurencji, Dz.U. z 2017 r. poz. 1132).
Ustawa wprowadza pewne odrębności jeśli chodzi o odpowiedzialność przedsiębiorcy, który dopuścił się naruszenia prawa konkurencji wyrządzając w ten sposób — „komukolwiek” — szkody (mówię o odrębnościach, bo przecież nawet dziś, chociaż takiej ustawy nie ma, nie ma przeszkód by występować ze stosownymi powództwami).
A mianowicie:
- naruszenie prawa konkurencji w rozumieniu ustawy polega na zawarciu porozumienia ograniczającego konkurencję (ustalanie cen, podział rynku, stosowanie zakazanych umów wiązanych, kartele przetargowe, etc. — art. 101 TFUE, art. 6 uookik, nadużywanie pozycji dominującej przez przedsiębiorcę (narzucanie nieuczciwych cen i warunków płatności, dyskryminacja rynkowa, podział rynku, etc. — art. 102 TFUE, art. 9 uookik);
- sprawdza naruszenia naruszenia prawa konkurencji ponosi odpowiedzialność za szkodę na zasadzie winy (art. 3 ustawy);
- ustawa wprowadza domniemanie wyrządzenia szkody poprzez naruszenie prawa konkurencji (art. 7 ustawy) a także domniemanie przerzucenia nadmiernego obciążenia na nabywcę pośredniego (art. 4 ustawy) — warunkiem jest jednak skutek w postaci nadmiernego obciążenia dla nabywcy bezpośredniego (finalnego), która to okoliczność nie podlega domniemaniu;
- ustawa przewiduje pewne możliwości łagodniejszego traktowania małych i średnich przedsiębiorstw (art. 5 ustawy)
- roszczenia o naprawienie szkody wyrządzonej poprzez naruszenie prawa konkurencji zyskują odrębny — 5-letni — okres przedawnienia, a bieg przedawnienia roszczeń rozpoczyna się dopiero od dnia zaprzestania naruszenia (art. 9 ust. 1 ustawy równocześnie nowelizuje art. 442(1) par. 1 kc); bieg przedawnienia przerywa także wszczęcie przez UOKiK lub KE postępowania wyjaśniającego lub antymonopolowego. Pewna modyfikacja okresu przedawnienia wynika z art. 38 ustawy;
- ustawa wprowadza pewne odrębności jeśli chodzi o procedurę sądową (m.in. właściwość sądu, postępowanie w celu wyjawienia środka dowodowego, związanie sądu ustaleniami prawomocnej decyzji UOKiK, art. 11-32 ustawy);
- ustawa zmienia okresy przedawnienia deliktów (art. 442(1) par. 1 kc) oraz roszczeń z tytułu czynów nieuczciwej konkurencji (art. 20 uoznk);
- ustawa ma zastosowanie wyłącznie do naruszeń prawa konkurencji, które miały miejsce po wejściu w życie ustawy (art. 36 ust. 1 ustawy). Przepisy proceduralne mają zastosowanie do postępowań wszczętych po wejściu w życie ustawy, nawet jeśli dotyczą wcześniejszych naruszeń prawa konkurencji (art. 36 ust. 2 ustawy);
- ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, czyli 26 czerwca 2017 r.
Q.E.D.