Nie wiem czy nie było samozatrudnionego-twórcy, który nie pomyślałby tak: gdybym kupował materiały (stronę www, teksty, zdjęcia) niezbędne do pracy na rynku, poniesione koszty mógłbym odliczyć. Jednak tworzę (programuję, piszę, fotografuję) sobie wszystko sam — dlaczego zatem nie amortyzować tych wartości? Słowem: czy własna praca podatnika może być jego kosztem podatkowym? (wyrok NSA z 7 lutego 2018 r., II FSK 239/16).
Spór dotyczył zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na prawa autorskie — wartość prac programistycznych wykonanych własnoręcznie przez podatnika na rozwój i modernizację własnego oprogramowania (44 tys. złotych). Zdaniem zainteresowanego podatnika uprawnienie do odliczenia kosztu tych prac wynikało z faktu, że ma z kontrahentami zawarte umowy o permanentny nadzór nad wdrożonym oprogramowaniem, co stanowi dlań wymierny koszt — 180 złotych za roboczogodzinę (24 godziny na dobę, 365 dni w roku).
Fiskus odmówił odliczenia tej kwoty jako kosztu prowadzonej działalności gospodarczej. Warunkiem amortyzacji praw autorskich lub licencji jest ich nabycie, przepisy podatkowe nie przewidują możliwości wytworzenia wartości niematerialnej i prawnej we własnym zakresie. Nakład pracy poniesiony na utrzymanie oprogramowania nie stanowi prac rozwojowych (art. 22b ust. 2 pkt 2 updof) — sumarycznie oznacza to, że koszt w postaci wyceny własnej pracy niezbędnej do obsługi klientów nie może być traktowany jako koszt podatkowy.
Podatnik odwołał się od decyzji, jednak jego skarga została prawomocnie oddalona przez sąd. Amortyzacji podlegają wartości niematerialne i prawne nabyte przez podatnika, nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (art. 22b ust. 1 pkt 4 updof). Skoro warunkiem amortyzacji jest nabycie praw autorskich, to nie ma możliwości wytworzenia wartości niematerialnej i prawnej we własnym zakresie, a następnie jej amortyzowania. Jakkolwiek podatnik liczyłby wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych — czy posługując się stawką godzinową, czy też jako 50% przychodów — nie mogą one podlegać odliczeniu jako koszt prowadzonej działalności gospodarczej.
Podsumowując: własna praca jako koszt podatkowy nie przejdzie, chyba że mowa jest o innowacyjnych pracach rozwojowych, ale to jest inna para kaloszy.