A teraz coś z nieco innej beczki: w podjętej kilka dni temu uchwale Sąd Najwyższy stwierdził, że właściciel komórki lokatorskiej (pomieszczenia przynależnego do lokalu w rozumieniu art. 2 ust. 4 uwl) może sprzedać ową komórkę właścicielowi innego mieszkania — pod warunkiem jednak uzyskania zgody mieszkańców.
uchwała Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 2018 r. (III CZP 52/18)
Dopuszczalne jest zbycie pomieszczenia przynależnego do lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z odpowiednim udziałem w nieruchomości wspólnej w celu przyłączenia tego pomieszczenia do innego lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość i położonego w granicach tej samej wspólnoty mieszkaniowej; do dokonania w ten sposób podziału prawnego lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość wymagana jest zgoda właścicieli lokali wyrażona w formie uchwały, o której stanowi art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali.
Uchwałę wydano w odpowiedzi na następujące zagadnienie prawne przedstawione przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu (sprawa dotyczyła m.in. wpisu przynależnej komórki lokatorskiej do księgi wieczystej):
I. Czy dopuszczalne jest zbycie pomieszczenia przynależnego do samodzielnego lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość (wraz z określonym przez strony czynności udziałem w częściach wspólnych nieruchomości „związanym” z tym pomieszczeniem), na rzecz właściciela innego samodzielnego lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, położonego w granicach tej samej wspólnoty mieszkaniowej, w sytuacji, gdy tego rodzaju czynność rozporządzająca dokonana zostaje bez udziału innych właścicieli lokali w tej wspólnocie mieszkaniowej i bez ich zgody wyrażonej w formie uchwały, o której mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o własności lokali i z zastrzeżeniem, że w wyniku umowy zbywana izba stanowić będzie pomieszczenie przynależne do lokalu nabywcy?;
w wypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie opisane w punkcie pierwszym:
II. Czy dla skutecznego złożenia wniosku o wpis na podstawie umowy dokumentującej obrót tego rodzaju pomieszczeniem wystarczające jest odpowiednio precyzyjne (zgodne z treścią wpisów w odpowiedniej księdze wieczystej) oznaczenie izby, której dotyczy czynność rozporządzająca, czy też warunkiem koniecznym jest każdorazowe oznaczenie podlegającej podziałowi nieruchomości zbywcy, poprzez wskazanie numeru księgi wieczystej prowadzonej dla tego lokalu?
Rzecz rozbija się oczywiście o definicje (zgodnie z art. 2 ust. 4 uwl „pomieszczeniem przynależnym” jest każda część składowa lokalu, nawet położona poza budynkiem, np. piwnica, strych, komórka, garaż) — oraz relacje z przepisem nakazującym uzyskać zgodę wspólnoty mieszkaniowej na połączenie lub podział lokalu (art. 22 ust. 4 uwl).
art. 22 ust. 4 ustawy o własności lokali
Połączenie dwóch lokali stanowiących odrębne nieruchomości w jedną nieruchomość lub podział lokalu wymaga zgody właścicieli lokali wyrażonej w uchwale. W razie odmowy zainteresowany właściciel lokalu może żądać rozstrzygnięcia przez sąd.
Jakie mogą być konsekwencje sprzedaży pomieszczenia przynależnego do lokalu bez podjęcia przez właścicieli innych lokali zgody w formie uchwały? Myślę (praktycy mnie naprostują), że skutkiem będzie nieważność czynności prawnej — którą powinien wyłapać wydział wieczystoksięgowy i odmówić wpisu takiej transakcji do KW.