To samo miejsce, podobny czas — a wszystko jakże inne. Ubiegłoroczne szlajanie się po górach zaczęliśmy od położonego najbliżej sudeckiego pasma, ku mojemu zaskoczeniu początek stycznia był ciepły, dżdżysty, mocno jesienny. Pięćdziesiąt trzy tygodnie później postanowiliśmy obadać jak Góry Sowie wyglądają w zimowej szacie.
Było pięknie, czyli tak jak lubię najbardziej: wyraźny mróz, prawie bezchmurne niebo, mocne słońce, sporo śniegu (niestety, szlak, który wybraliśmy był słabo przetarty, co gorsza na wierzchu była cienka, bardzo zmrożona lukrowa skorupa, która początkowo potrafiła zmylić psinkę) — tylko iść, iść, iść…
Góry Sowie zimą to całkiem inne wyzwania dla psiaka: wreszcie nie jest gorąco, nie ma problemów z dyszeniem i wodą — ale jeśli trasa nie jest ubita, zwierzak co chwila zapada się w głębokim śniegu (fot. Olgierd Rudak, CC-BY-SA 3.0)Idąc czerwonym szlakiem z Przełęczy Woliborskiej mieliśmy leciutko przetarty szlak, śmiało dałoby się stawiać buty w ślady poprzedników — jednak zgodnie z duchem współpracy zdecydowałem się torować korytarz dla naszego czworonoga (fot. Olgierd Rudak, CC-BY-SA 3.0)Lepiej było na odcinkach położonych w gęstym lesie, gdzie śnieg był twardy, bardziej zmrożony, dzięki czemu potrafił utrzymać nawet mój ciężar (fot. Olgierd Rudak, CC-BY-SA 3.0)Krótki odpoczynek — zimno jak cholera, ale maszerując przez taki śnieg i pod takim słońcem wcale nie czuliśmy tej temperatury. Klawo jak cholera! (fot. Olgierd Rudak, CC-BY-SA 3.0)Góry Sowie najlepiej wyglądają zimą, kiedy warstwa śniegu przykryje mocno bałaganiarskie poszycie, a zwłaszcza błoto, którego w tej części Sudetów nigdy nie brakuje. Były nawet widoki! (fot. Olgierd Rudak, CC-BY-SA 3.0)Tradycyjny familijny strzał — tym razem na Polanie Bielawskiej (gdzie zrejterowaliśmy ze szlaku biegnącego grzbietem). Takie klimaty w górach lubię najbardziej: temperatura w okolicach -8 st., ale w słońcu śmiało można paradować w jednym polarku (fot. Olgierd Rudak, CC-BY-SA 3.0)
Dla tych, którzy chcieliby zmierzyć się z tą trasą, link do mapki: Przełęcz Woliborska — Popielak — Bielawska Polana — zejście zielonym szlakiem (nieoznaczony w serwisie Mapy.cz) — Leśny Dworek — Przełęcz Woliborska.
Naprawdę warto!
powiązane
subskrybuj
Połącz za pomocą
Chcę zalogować się moim kontem i wyrażam zgodę na przetwarzanie danych osobowych w niezbędnym zakresie
Logując się po raz pierwszy poprzez Social Login wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych zgromadzonych w publicznym profilu, w takim zakresie, w jakim zezwoliłeś/zezwoliłaś na to w ustawieniach prywatności profilu.
NIE zgadzam sięTAK, zgadzam się
Połącz za pomocą
Chcę zalogować się moim kontem i wyrażam zgodę na przetwarzanie danych osobowych w niezbędnym zakresie
Logując się po raz pierwszy poprzez Social Login wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych zgromadzonych w publicznym profilu, w takim zakresie, w jakim zezwoliłeś/zezwoliłaś na to w ustawieniach prywatności profilu.
