A teraz coś z całkiem innej beczki: czy głośna muzyka z pubu może być traktowana jako zakłócanie ciszy nocnej? Czy jednak właściciel takiego lokalu może powołać się na fakt, że prowadzi legalną działalność gospodarczą, która wiąże się m.in. z puszczaniem muzyki, co jest wszakże mile widziane w centrach miast? (wyrok SO w Olsztynie z 25 lipca 2019 r., VII Ka 508/19).
Sprawa dotyczyła mężczyzny obwinionego o zakłócanie spokoju i spoczynku nocnego (art. 51 par. 1 kw) — bo z jego lokalu gastronomicznego dobywała się głośna muzyka, okrzyki, śpiewy i głośne rozmowy, co doskwierało osobom mieszkającym w sąsiedztwie pubu.
(Pozostawione w uzasadnieniu okruszki pozwalają na przypuszczenie, że chodzi o Park Podzamcze w Olsztynie.)
art. 51 par. 1 kodeksu wykroczeń
Kto krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny albo wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
Sąd I instancji uznał, że skoro mężczyzna prowadził legalną działalność, a lokal jest położony na olsztyńskiej Starówce, to nie może odpowiadać za wybryk — prowadzenie knajpy z muzyką jest „mile widziane i społecznie akceptowalne”, a z pewnością aprobowane przez spacerujących turystów. Dlatego może on ponosić odpowiedzialność tylko i wyłącznie za naruszenie zakazu używania urządzeń nagłaśniających na publicznie dostępnym terenie miasta (art. 343 ust. 1 poś), za co ukarano go 500-złotową grzywną.
art. 343 ust. 1 ustawy prawo ochrony środowiska
Kto narusza zakaz używania instalacji lub urządzeń nagłaśniających określony w art. 156 ust. 1,
podlega karze grzywny.
Od wyroku apelował pełnomocnik pokrzywdzonych nocnymi hałasami oskarżycieli posiłkowych, którego zdaniem prowadzenie cyklicznych koncertów, konkursów karaoke i imprez tanecznych, z użyciem wystawionego sprzętu nagłośnieniowego, może i powinno być traktowane jako zakłócanie spokoju, zwłaszcza w świetle tego, że było tam wiele interwencji policji i straży miejskiej.
Sąd odwoławczy uwzględnił te zarzuty: z zeznań świadków, policjantów, a nawet wyjaśnień samego obwinionego wynika, że doszło do zakłócenia spokoju i spoczynku nocnego mieszkańców okolicy — bo dobywająca się z lokalu muzyka była uciążliwa nawet przy zamkniętych oknach — więc zarzut wykroczenia z art. 51 par. 1 kw staje się słuszny. Bezzasadne są argumenty, że hałas na starówce jest akceptowalny, zwłaszcza, że olsztyński Park Podzamcze nie jest położony na terenie Starego Miasta, zaś zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania prowadzona tam działalność usługowa nie może być uciążliwa dla otoczenia. Nie można także powoływać się na inne knajpy, bo w okolicy nikt inny nie organizuje nocnych koncertów czy konkursów karaoke pod gołym niebem. Za nietrafny uznano też argument, że kupując mieszkanie w takim miejscu trzeba liczyć się z ryzykiem dobiegania pewnych dźwięków — bo pokrzywdzony wykazał, że wcześniejsza działalność prowadzona w tym miejscu nie powodowała aż takiego zakłócenia ciszy, co oznacza, że problem jednak leży po stronie obwinionego.
Oznacza to, że prowadzenie działalności gastronomicznej, której towarzyszy zakłócanie spokoju i ciszy nocnej można traktować jako umyślny „wybryk” — utrudnianie życia okolicznym mieszkańcom miało charakter umyślny i ciągły (powtarzalny), a obwiniony, chociaż wiedział, że toczą się przeciwko niemu sprawy, nie ograniczył hałasu dobywającego się z knajpy. Usprawiedliwieniem dla zakłócenia ciszy nocnej nie może być prowadzenie działalności gospodarczej w formie lokalu rozrywkowego.
Z tego względu sąd zmienił kwalifikację prawną czynu — uznając obwinionego winnym wykroczenia z art. 51 par. 1 kw ukarał go grzywną w wysokości 2 tys. złotych, a także zasądził na rzecz oskarżycieli posiłkowych łącznie ok. 3 tys. złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.