Minęło już ładnych parę tygodni odkąd używam konta bankowego w Aion Banku, zatem pomyślałem sobie, że to chyba dobry moment, by pokusić się o podzielenie się z P.T. Czytelnikami garścią niesponsorowanych przemyśleń i opinii.
W tradycyjnych punktach oraz podziale na niewątpliwe pozytywy, jak i negatywy, których temu młodemu bankowi uniknąć się nie udało:
niewątpliwe plusy dodatnie:
- Aion Bank to normalny bank, dzięki czemu można mieć rachunek ze „zwykłym”, polskim numerem IBAN (kto nie rozumie dlaczego w Revolucie nadal nie przywrócono polskich kont złotówkowych, ten rozumie o co mi chodzi);
- w Aion Banku mamy nowoczesny i wygodny (na pewno spodoba się zwłaszcza młodszym klientom) sposób zawierania umowy: ściągamy aplikację, wpisujemy co trzeba, robimy parę pstryknięć (m.in. własnej facjaty) — po kilku minutach rachunek jest otwarty, nigdzie nie trzeba wychodzić, nie trzeba się widzieć z kurierem, który nie zgubi też papierów z danymi osobowymi (patrz też plusy ujemne);
- aplikacja Aion Banku jest dość intuicyjna, jej UI nie sprawia mi problemów, i mimo pewnych bolączek (o nich poniżej) bardzo łatwa w obsłudze;
- bezproblemowa wymiana walut „w locie”, bez konieczności otwierania kont walutowych — wystarczy mieć pieniądze na rachunku złotowym, a płatność dokonana w czeskich korunach zostanie przeliczona z CZK na PLN po kursie międzybankowym (bez prowizji i bez dodatkowych narzutów, np. w weekendy);
- do rachunku wydawane są karty płatnicze Mastercard, wirtualne jak i fizyczne (przy czym jej numer jest nadrukowany tylko na odwrocie);
- konto można błyskawicznie zasilać inną kartą płatniczą (także kredytową), a także oczywiście przelewem z innego banku;
- jest możliwość obsługi konta na komputerze (acz każde logowanie się wymaga autoryzacji przy użyciu aplikacji — to chyba dość ciekawy sposób wdrożenia wymogów dyrektywy PSD2);
- klient może korzystać z usług w jednym z trzech planów taryfowych, przy czym już ten darmowy („Light”) jest całkowicie wystarczający — o ile oczywiście nie przeszkadza 900-złotowy limit wypłat gotówkowych miesięcznie (powyżej tej kwoty Aion Bank będzie pobierał 2% prowizji);
dostrzegalne plusy ujemne:
- nowoczesny i wygodny sposób zawierania umowy — ale przesyłać fotografię dowodu osobistego? w pierwszej połowie trzeciej dekady trzeciego stulecia po Chrystusie?!? Aion Bank obiecuje potwierdzenie tożsamości „poprzez cyfrowe zweryfikowanie dowodu osobistego lub paszportu NFC” — to zdanie jest tylko w połowie prawdziwe, bo nawet mając dowód osobisty z warstwą elektroniczną musimy go obfotografować, zaś naprawdę cyfrowa autoryzacja najwyraźniej zastrzeżona jest tylko dla paszportu z antenką;
- aplikacja Aion Banku jest dość ociężała, na całkiem zwyczajnym sprytfonie muli jak cholera (zaś na nieco leciwej Motoroli G3 pracuje na granicy używalności…); prawdę powiedziawszy nie widziałem bardziej zamulającej apki na moim telefonie, ciekawe, bo w sumie nie ma żadnych wodotrysków (nie licząc „kiwającej” się żółtej kreski, czego nie można wyłączyć…); zalogowanie się do swojego konta czasem wymaga cierpliwości i 2-3 prób (komunikat „Przepraszamy. Twój pulpit jest chwilowo nieaktywny, spróbuj ponownie za kilka minut. Jeśli problem nadal występuje, skontaktuj się z nami za pomocą czatu” pojawia się troszkę zbyt często); no i nie można usunąć (schować) pozycji menu, którymi nie jesteśmy zainteresowani (pod tym względem Aion Bank mógłby udać się na nauki do Revoluta);
- zdarzają się niespodziewane i niewyjaśnione przerwy w działaniu kart — jakiś czas temu przydarzyło się to dokładnie w piątkowe popołudnie; jeszcze lepsze, że pierwsza próba płatności sprytfonem (Gógle Pay) poza granicami Polski w ogóle skończyła się niepowodzeniem;
- uboga jeśli chodzi o warstwę informacyjną strona internetowa aion.eu/pl-pl — owszem, produkty są opisane przyzwoicie, ale brakuje jakichś bieżących informacji, ot choćby o owej przerwie w działaniu kart płatniczych (choćby i po fakcie);
- możliwość prowadzenia rachunków w ograniczonej liczbie walut (oprócz PLN tylko euro, dolary, funty szterlingi i franki szwajcarskie) — zatem nie mogę sobie skupić korunek w dołku cenowym i wykorzystać w późniejszym czasie;
- jest możliwość wykonywania przelewów podatkowych i na ZUS (są odpowiednie formatki), ale te kategorie odbiorców nie są zapisywane jako szablon na przyszłość, więc każdy kolejny przelew wymaga wprowadzenia wszystkich danych od nowa, i tak da capo al fine;
- natomiast wykonując przelew do pojedynczego odbiorcy i tak musimy go sobie najsamprzód dodać do „kontaktów” (czyli wszystko na odwrót, niżby podpowiadała logika);
- jest możliwość wpisania do szablonu kilku numerów kont dla jednego odbiorcy, ale nie można sobie ich ponazywać po ludzku — więc rozróżnić można je tylko po numerze IBAN;
- wydawana do karta debetowa jest płaska; prestiżu kart embossowanych nie dostrzegam, natomiast ponoć, że są sytuacje, w których taka karta nie przejdzie (ze względu na interfejs białkowy stosujący się do jakichś tam procedur);
- Aion Bank nie ma w ofercie karty kredytowej — jest możliwość wzięcia kredytu gotówkowego (nie testowałem, bo nie jestem targetem), ale jako takiej kredytówki brak;
Dla jasności: może się wydawać, że tych plusów ujemnych jest jakby więcej, ale to tylko złudzenie optyczne — w większości są do drobne bzdety, z którymi da się żyć (chociaż aplikację warto byłoby jeszcze dopracować). Czy wpadam w zachwyt? Niekoniecznie: korzystam, jestem zadowolony — aczkolwiek lektura internetów podpowiada, że bank zaczyna nabierać rozpędu, więc być może komuś ta garść opinii się przyda przy podjęciu decyzji (zawsze jest tak, że im większa konkurencja, tym lepiej — gdzie te słodkie czasy, kiedy w Polsce było mnóstwo banków o zwykle trzyliterowych nazwach… nie wspominając o BZ i WBK z czasów, kiedy jeszcze nawet nie kierował nim dzisiejszy premier Morawiecki ;-)
(fot. Olgierd Rudak, CC-BY 2.0)