Przekroczenie przez kierowcę dopuszczalnej prędkości powinno wiązać się z dotkliwą sankcją, to oczywista oczywistość. Czy jednak wlepiając mandat lub kierując wniosek o ukaranie prowadzącego policja powinna uwzględniać błąd pomiaru radaru laserowego? A może tak zaawansowane urządzenie techniczne jest nieomylne — bo tak twierdzi MSWiA? (nieprawomocny wyrok SR Lublin-Zachód z 24 października 2023 r., III W 727/23).
Orzeczenie dotyczyło kierowcy, który na drodze w obszarze zabudowanym jechał — jak wykazało laserowy miernik prędkości LTI 20/20 TruCAM II — z prędkością 71 km/h.
W ocenie policjantów oznaczało to przekroczenie dopuszczalnej prędkości o 21 km/h, jednak kierowca powołał się na błędy w pomiarze i odmówił przyjęcia mandatu, zatem sprawa trafiła do sądu.
Sąd przypomniał, iż co do zasady prędkość dozwolona pojazdów na obszarze zabudowanym wynosi 50 km/h, zatem jej przekroczenie o 21 km/h stanowi wykroczenie z art. 92a par. 1 kw. Nie ma przy tym podstaw, by co do zasady kwestionować pomiar, a więc fakt, iż obwiniony jechał z nadmierną prędkością…
…co jednak nie oznacza, iżby przekroczył dopuszczalną prędkość o 21 km/h.
z rozporządzenia Ministra Gospodarki w/s wymagań, którym powinny odpowiadać przyrządy do pomiaru prędkości pojazdów w kontroli ruchu drogowego, oraz szczegółowego zakresu badań i sprawdzeń wykonywanych podczas prawnej kontroli metrologicznej tych przyrządów pomiarowych
§ 19. Błąd wskazania przyrządu dla pomiaru wykonanego w warunkach znamionowych użytkowania nie powinien przekraczać wartości błędów granicznych dopuszczalnych określonych w § 21 pkt 2.
§ 21. Wartości błędów granicznych dopuszczalnych przyrządu wynoszą:
1) podczas badań w laboratorium:
a) ± 1 km/h — dla prędkości do 100 km/h,
b) ± 1% wartości mierzonej — dla prędkości powyżej 100 km/h;
2) podczas badań i sprawdzeń poza laboratorium:
a) ± 3 km/h — dla prędkości do 100 km/h,
b) ± 3% wartości mierzonej — dla prędkości powyżej 100 km/h.
Sęk bowiem w tym, iż nawet z pochodzącej od producenta instrukcji obsługi przyrządu LTI 20/20 TruCAM II wynika, iż jego dokładność pomiaru wynosi +/- 2 km/h. Niezależnie zatem od tego, iż zeznający jako świadkowie funkcjonariusze twierdzą, że urządzenie jest „nieomylne”, w gruncie rzeczy nie potrafią prawidłowo zinterpretować kwestii błędu pomiarowego i przełożyć go na prawidłowy zarzut wobec kierującego (miłosierny sąd dodał, iż „na ich usprawiedliwienie należy poczytać, iż niezrozumienie istoty procesu wzorcowania jest powszechne w strukturach policji i Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji”, por. pismo BMP.0790.1.1.2023.KSz, pod którym podpisał się Maciej Wąsik).
Skoro [urządzenia służące do pomiaru prędkości pojazdów] mogą się mylić w warunkach badania przeprowadzanego przez Główny Urząd Miar i Okręgowe Urzędy Miar to z pewnością poddanie ich procesowi legalizacji nie powoduje magicznego skutku, iż w warunkach drogowych podczas użytkowania przez policjantów przestają wykazywać błędy w dopuszczalnym przez prawo zakresie.
Stawiając kierowcy zarzut przekroczenia dopuszczalnej prędkości należy ów błąd pomiaru radaru laserowego uwzględnić — a skoro jego margines wynosi +/- 2 km/h, to należy przyjąć, iż kierowca poruszał się z prędkością 69 km/h i adekwatnie dopasować wysokość sankcji (która w tym przypadku wyniosła 300 zł).