Co łączy lub różni takie kobiety jak Magdę Goebbels, Emmy Goering, Gerdę Bormann, Evę Braun, Linę Heydrich, Margaret Himmler, Ilsę Hess oraz Emmy Goering? Czy tylko to, że lubiły plotkować, piłować pazurki i najeżdżać jedna na drugą? Czy raczej to,…
Kontynuując powroty do literackiej przeszłości przyszedł czas na kolejną klasykę klasyk, czyli „Rok 1984” George Orwella. Książkę, którą się zaczytywałem w moim formacyjnym okresie (czyli wówczas, kiedy z pozycji „kto za młodu nie był socjalistą, na starość będzie sukinsynem”, poprzez…
A jeśli ktoś uważa że bardzo łatwo/trudno jest pisać biografię człowieka żyjącego przed laty, w różnych miejscach, mocno koloryzującego i usprawniającego swój życiorys — dziś czas na kilka zdań o książce, która jest o czymś całkiem odwrotnym. Bo Ronan Farrow w…
Próbujecie czasem, w ramach gimnastyki szarych komórek i wytyczenia alternatywnych ścieżek przez historię, wyobrazić sobie kto mógłby być w dawniejszych czasach odpowiednikiem osoby nam współczesnej? Celebrytą branym na języki, wzorcem lub antywzorcem osobowościowym? Robert Lewandowski — Andrzejem Szarmachem, Remigiusz Mróz…
A teraz coś z całkiem innej beczki, czyli krótka i niewprawna recenzja bardzo nietypowej biografii bardzo nietypowej postaci — czyli René Fülöp-Miller, „Rasputin. Demon i kobiety”. Tytułem wstępu: Grigorij Jefimowicz Rasputin — prawdziwy dworski celebryta schyłkowej epoki Romanowów, realny rządca…
A skoro jesteśmy w przededniu kolejnej oficjalnej rocznicy wybuchu Drugiej Wojny Światowej (oficjalnej, bo przecież niektórzy twierdzą, że powinniśmy mówić o „wojnie trzech siódemek”) oraz rocznicy jej zakończenia (nie, to nie było ani dziewiątego, ani ósmego, ani nawet siódmego maja…
W ramach powrotów do literackich — publicystycznych i politycznych — fascynacji (por. „Folwark zwierzęcy” G. Orwella) zafundowałem sobie crème de la crème tego, czym dwie dekady temu zaczytywałem się po uszy. Wymagało to zdjęcia z własnej półki sążnistej papierowej cegły,…
Co ma zrobić miłośnik czytania dobrych książek, który lubi też połazić po górach, ale czasem nie ma czasu na jedno i drugie? Odpuścić? A taki, który lubi dobrą literaturę faktu, ale niekiedy chciałby się odmóżdżyć przy historii trzymającej w napięciu…
Są ludzie, którzy latem wolą lekturę lekką, łatwą i przyjemną. Ja też tak mam, a skoro najlepiej odpoczywa mi się przy dobrej książce historycznej, to dziś czas na kilka akapitów o książce, którą napisały Grażyna Szelągowska i Krystyna Szelągowska — „Historia…
Dziś w kąciku recenzenta-amatora czas na małe zaskoczenie. Oto poszukiwania ciekawych ścieżek meandrujących przez kręgi literackie naszych południowych sąsiadów trafiłem na rzecz naprawdę zaskakującą — a jest to „Szczelina” autorstwa Jozefa Kariki. Tytułem krótkiego wstępu: Jozef Karika jest dziennikarzem średniego pokolenia…
Już nie wiem czy Szwecja staje się dla lewicy chłopcem do bicia lewicy czy do aplauzu i zaakceptowania… chcąc się czegoś więcej dowiedzieć sięgnąłem po najnowszą książkę poświęconą temu z pewnością frapującemu krajowi — „Kraj nie dla wszystkich. O szwedzkim…
Urządzam sobie ostatnio mały powrót do przeszłości (w ramach retrospekcji zakopałem się w odkopanym po przeszło 20 latach pewnym kontrowersyjnym dziele — ale o tym za czas jakiś), w ramach ćwiczenia pamięci (na zasadzie: czy ja to tak pamiętam?) sięgnąłem…
Każdy kto jedzie do Pragi w kwietniu, maju, czerwcu, lipcu, sierpniu i grudniu…Każdy kto zwiedza most Karola, Hradczany i plac Staromiejski…Każdy, kto wchodzi do restauracji w centrum…ROBI TO NA WŁASNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ. [przedmowa?] Jak napisać książkę idealną? Skłonić/zmusić/przekonać do kolaboracji Mariusza…
Nie lubię czytać książek kryminalnych, ponieważ nużą mnie albo poziomem wydumania, albo brakiem jakiegokolwiek pomysłu na cokolwiek (dla podkręcenia jasności paradoksu: te niewydumane są nudne, te nienudne jawią mi się po prostu jako wydumane). Do nielicznych wyjątków zaliczyłbym m.in. Chandlera…
Kontynuując wyimaginowaną podróż poza południowe granice naszego pięknego kraju i zgłębiając tajniki historii tamtego pięknego kraju natrafiłem na kolejną ciekawą książkę — „Pepiki. Dramatyczne stulecie Czechów”którą napisał Mariusz Surosz. Zaczynając od początku: „Pepiki” to właściwie zbiór niedługich biograficznych felietonów o…
Nie samym winem i górami człowiek żyje, czasem trzeba też coś przeczytać, bo inaczej się udusi w bieżącym sosie… W ostatnim czasie przeczytałem bardzo ciekawą (acz niekoniecznie potoczyście napisaną) książkę Henryka Wereszyckiego „Pod berłem Habsburgów. Zagadnienia narodowościowe”. Krótko i na temat,…
Siedząc przymusowo na rzyci i marząc o wypadzie w jakieś czeskie pagóry jeszcze przez czas jakiś mogę sobie co najwyżej poczytać — no i sobie poczytałem książkę „Nieznośny ciężar braterstwa. Konflikty polsko-czeskie w XX wieku” autorstwa Michała Przeperskiego. Dla rozwiania…
Czytanie kryminałów to (w większości przypadków) marnowanie czasu na banialuki w rodzaju „znaleźli trupa na wierzchołku Rysów, leżał pół-na-pół po obu stronach granicy” (choć te lepsze przydają się dla resetu mózgownicy) — czytanie historii z życia wziętych siłą rzeczy z…
P.T. Czytelników nieskuszonych panującym na tutejszych łamach nastrojem wpadania w zachwyt nad (prawie) wszystkim co związane z czeskością spieszę zapewnić: każdy kij ma dwa końce i jest druga strona medalu, o której możecie poczytać w książce autorstwa Michała Zabłockiego pt.…
Diskjalmer: niniejsza recenzja, choć pozory mogą mylić, nie wpisuje się w jakikolwiek etap czyjejkolwiek kampanii wyborczej. Czy można pogodzić wiarę chrześcijańską (w dodatku w wydaniu rzymsko-katolickim) z humanistycznym podejściem do przyrody? Czy jednak skoro ziemię należy czynić sobie poddaną, to…