A teraz coś z całkiem innej beczki czyli kilka zdań o tym, że skarga kasacyjna oparta wyłącznie na zarzutach odnoszących się do postępowania dowodowego jest niedopuszczalna — a więc podlega odrzuceniu.
postanowienie Sądu Najwyższego z 21 stycznia 2022 r. (I CSK 36/22)
Skarga kasacyjna, w której zarzuty naruszenia prawa materialnego lub procesowego sprowadzają się w istocie o polemiki z poczynionymi w niniejszej sprawie ustaleniami faktycznymi, podlega odrzuceniu.
Postanowienie odnosiło skargi kasacyjnej, w której strona zarzuciła, iż sąd odwoławczy dopuścił się rażącego przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów, w tym nieprawidłowe ustalenie stanu faktycznego (chodziło o podstępne zatajenie wady sprzedanej rzeczy).
Sąd Najwyższy, procedujący trybie przedsądu, stwierdził, że tak zakreślone podstawy skargi kasacyjnej w gruncie rzeczy opierają się na polemice z materiałem dowodowym i jego oceną. Tymczasem skarga kasacyjna nie może służyć kwestionowaniu ustaleń dowodowych, ani też podnoszeniu nowych, niezgłoszonych wcześniej dowodów — zaś SN jest w postępowaniu kasacyjnym związany wcześnieszymi ustaleniami co do faktów.
art. 398(3) § 3 kodeksu postępowania cywilnego
Podstawą skargi kasacyjnej nie mogą być zarzuty dotyczące ustalenia faktów lub oceny dowodów.
art. 398(13) § 2 kodeksu postępowania cywilnego
W postępowaniu kasacyjnym nie jest dopuszczalne powołanie nowych faktów i dowodów, a Sąd Najwyższy jest związany ustaleniami faktycznymi stanowiącymi podstawę zaskarżonego orzeczenia.
Polemiczna skarga kasacyjna podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna z innych przyczyn (a na marginesie warto zauważyć, iż SN oddalił wniosek przeciwnika o zwrot kosztów: strona ograniczyła się bowiem do zawnioskowania o odmowę przyjęcia skargi do rozpoznania, ale nie podniosła zarzutu niedopuszczalności samej skargi, zatem „koszty sporządzenia i wniesienia odpowiedzi na skargę nie mogą być uznane za koszty celowej obrony w razie odrzucenia skargi kasacyjnej”, albowiem strona miała zupełnie inne argumenty i oczekiwania).