A skoro dwa tygodnie temu było o tym jak reklamować piwo, żeby nie popaść w problemy z prawem — dziś dwa akapity i tym jakie wino warto postawić na świątecznym stole. (A może, z racji tego, że znawcą ni koneserem nie jestem — po prostu lubię wino i wiem co mi smakuje — a że nie samą kawą człowiek żyje, warto chyba podzielić się z P.T. Czytelnikami informacją jakie ciekawe wino udało mi się niedawno odkryć.)
I bez owijania w bawełnę: moim odkryciem ostatnich dni jest Marquês de Borba 2012 — portugalskie wino wytrawne czerwone, które wchodzi mi w tak sympatyczny sposób, że aż strach :-)
Eksperci piszą, że Marquês de Borba jest OK, więc mylić się nie mogą — ponoć czuć jakieś porzeczki, jagody — od siebie mogę dodać, że bardzo przyjemnie wchodzi i na mojej prywatnej liście przebojów zajmuje (ex-aequo) pierwsze miejsce (to drugie wino postaram się zrecenzować za czas jakiś).
A jeśli ktoś na hasło „wino wytrawne” dostaje gęsiej skórki, to spieszę donieść, że Borba nie jest winem wytrawnym-wytrawnym: śmiało można spożyć lampkę wieczorem, przy ciekawej książce albo przy lepszym filmie.
Wino Marquês de Borba 2012 można kupić w popularnej (nb. portugalskiej) sieci handlowej za 29,99 złotych co osobiście uważam za górną przyzwoitą cenę wina spożywanego na co dzień (mój dotychczasowy numero uno kosztuje tyle, że za te przysłowiowe trzy dyszki można kupić… trzy butle). Jednak od czasu do czasu można się szarpnąć.
(Zaś co do świąt: tak, wiem, że na Boże Narodzenie raczej rybę się spożywa, a ryba lubi białe — ale co ja poradzę, że osobiście za białym nie przepadam? Jeśli już to różowe, ale jeśli różowe to zdecydowanie bardziej wytrawne. No ale o tym może też kiedy indziej.)
A teraz niech się wpisują miasta, które to wino znają i cenią (a także te, które nie przepadają).
PS Niniejszy tekst został opublikowany jako 666 w Lege Artis. Nadaje się albowiem jak wiadomo alkohol i szklana to dzieło szatana.