W hołdzie Żołnierzom Armii Krajowej — największej konspiracyjnej armii w podbitej przez Niemców Europie, która jako zbrojne ramię polskiego Państwa Podziemnego prowadziła bohaterską walkę o odzyskanie suwerennego i niepodległego bytu Rzeczpospolitej Polskiej — stanowi się, co następuje:
[preambuła]
Krótko i na temat, ale takich informacji nigdy dość: oto do laski marszałkowskiej wpłynęła propozycja posłów KO ogłoszenia dnia świętego Walentego — Narodowym Dniem Pamięci Żołnierzy AK (projekt ustawy o ustanowieniu Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Armii Krajowej).
A mianowicie, bez zbędnych skrótów:
- 14 lutego 1942 r. generał Władysław Sikorski powołał Armię Krajową, która „stanowiła największą armię podziemnej Europy z lat II wojny światowej” (cytuję uzasadnienie projektu);
- zaś rok 2024 „obfitował w okrągłe, 80. rocznice wydarzeń” związanych z AK, więc oto jest czas na upamiętnienie tamtych czasów i tamtych ludzi;
- stąd też dzień 14 lutego powinien być uczczony jako Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Armii Krajowej;
art. 1. ustawy ustawy o ustanowieniu Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Armii Krajowej [projekt]
Dzień 14 lutego ustanawia się Narodowym Dniem Pamięci Żołnierzy Armii Krajowej.
- tradycyjne pytanie: czy to oznacza, że Walentynki będą kolejnym dniem wolnym od pracy, a sklepy będą zamknięte?
- otóż nie, albowiem Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Armii Krajowej miałby wprawdzie być świętem państwowym — aczkolwiek nie dniem wolnym od pracy (projektodawcy nie przewidują nowelizacji tej ustawy z 1951 r.).
Zamiast komentarza: nie mam pewności co autorzy mają na myśli mówiąc o tym, że AK była największą podziemną armią walczącą podczas II WŚ. Liczniejsza i prawie na pewno silniejsza była Narodowa Armia Wyzwolenia Jugosławii (komunistyczna partyzantka podlegająca Josipowi Broz Ticie), ale nie wykluczam, że chodzi o kwestie legalistyczne (AK podlegała uznanemu rządowi, podczas gdy Titowcy byli partyzantami sensu stricto). Natomiast przyznam, że jestem zdziwiony, że takiego święta jeszcze w Polsce nie ma.
(Już nie będę dodawał, że nieco mnie drażni przymiotnik „narodowy”, bo to oczywista oczywistość.)