Krótko i na temat, bo przecież nie ma dziś szanującego się i opiniotwórczego medium bez jakiegoś tekstu poświęconego BDO (najlepiej z cyklu: każde biuro, w którym jest drukarka, musi się zarejestrować w BDO, bo będą kary) — w Dzienniku Ustaw opublikowano dziś nowe rozporządzenie określające jakie odpady i w jakich ich ilościach nie podlegają ewidencji (rozporządzenie Ministra Klimatu z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie rodzajów odpadów i ilości odpadów, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów, Dz.U. z 2019 r. poz. 2531)
Pozycji w tabeli jest aż 46, mnie zaś rzuciło się w oczy, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji dotyczy m.in. takich ich kategorii jak:
- opakowania z papieru i tektury — w ilości odpadów do 0,5 „[Mg]/rok” (tak, tak, chodzi o megagramy — kłania się rozporządzenie w/s legalnych jednostek miar, które wydane zostało do ustawy prawo o miarach; ale dlaczego „[Mg]” zapisano w nawiasie kwadratowym, tego nie wiem;
- opakowania z tworzyw sztucznych — w ilości do 0,5 Mg/rok (no dobra, chodzi o pół tony);
- opakowania wielomateriałowe — do pół tony rocznie;
- opakowania ze szkła — też pół tony rocznie nie podlega ewidencji;
- odpadowy toner drukarski inny niż wymieniony w 08 03 17 (z wyjaśnienia dowiadujemy się, że „wskazany rodzaj odpadów dotyczy wyłącznie odpadów powstających z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania farb drukarskich”, a to dlatego, że „odpady powstające z tonerów i kartridży do drukarek biurowych i drukarek stosowanych w gospodarstwach domowych są oznaczane odpowiednio kodem 16 02 13* albo 16 02 14” —
zatem tonery i kartridże używane w drukarkach nie podlegają ewidencji BDO— w ilości do 0,2 Mg/rok; - produkty spożywcze przeterminowane lub nieprzydatne do spożycia — do 100 kg rocznie;
- baterie alkaliczne — do 0,02 tony rocznie (ale inne baterie i akumulatory, oprócz zawierających rtęć, mają odrębny limit do 0,02 tony);
- magnetyczne i optyczne nośniki informacji — do 0,05 tony w ciągu roku;
- odpady betonu oraz gruz betonowy z rozbiórek i remontów — do 10 ton (gruz ceglany to kolejne 10 ton, zaś usunięte tynki, tapety, okleiny itp. — kolejne 5 ton; zresztą wyłączeń dla budowlańców jest więcej);
- [dopisano po komentarzu P.T. Czytelniczki] tonery i kartridże używane w drukarkach (kod odpadów 16 02 13*) to rzeczywiście „zużyte urządzenia zawierające niebezpieczne elementy inne niż wymienione w 16 02 09 do 16 02 12” (lp. 21) — czyli ich ilość podlegająca zwolnieniu wynosi 50 kg rocznie (znaczy się nie wystarczy czytać literki, trzeba też ze zrozumieniem czytać cyferki).
Dla jasności: obowiązek prowadzenia ewidencji odpadów nie dotyczy także wytwórców odpadów komunalnych (art. 66 ust. 4 pkt 1 ustawy o odpadach), czyli także takich, które „ze względu na swój charakter lub skład są podobne do odpadów powstających w gospodarstwach domowych” (art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy) — ergo fusy z herbaty i papier toaletowy, jakieś zadrukowane kartki papieru, etc., etc., są poza zainteresowaniem przepisów.