Jednym ze skutków prawomocnego skazania za przestępstwo umyślne jest odebranie pozwolenia na posiadanie broni, to oczywista oczywistość. Czy to jednak oznacza, że zatarcie skazania wyklucza cofnięcie pozwolenia na broń? Czy jednak przepis, w myśl którego skazanie „uważa się za niebyłe” odnosi się wyłącznie do zasad prawa karnego — no a skoro sprawcy przestępstw nie powinni posiadać broni, to nie powinni?
wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 5 listopada 2021 r. (VI SA/Wa 2117/21)
Zatarcie skazania nie stanowi przeszkody do ustalenia, że osoba, która posiada broń, a która popełniła czyn, który sam w sobie lub w powiązaniu z innymi okolicznościami rodzi obawę, użyje broni w celach sprzecznych z interesem porządku publicznego.
Orzeczenie dotyczyło skargi na cofnięcie pozwolenia na broń palną myśliwską, a to ze względu na wyrok prawomocnie uznający go winnym przestępstwa udaremniania podejmowania czynności przez nadzór budowlany (art. 91 ust. 1 pkt 1 pr.budowlanego) oraz czegoś tam z kodeksu karnego skarbowego.
Policja stwierdziła, iż skazanie za umyślne przestępstwo jest wystarczającą przesłanką do pozbawienia pozwolenia na posiadanie broni, zaś brzmienie przepisu nie pozostawia organowi żadnego luzu decyzyjnego: pozwolenie się „cofa”, a nie „można cofnąć”.
z ustawy o broni i amunicji
art. 15 ust. 1. Pozwolenia na broń nie wydaje się osobom:
6) stanowiącym zagrożenie dla siebie, porządku lub bezpieczeństwa publicznego:
a) skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe,
art. 18 ust. 1. Właściwy organ Policji cofa pozwolenie na broń, jeżeli osoba, której takie pozwolenie wydano:
2) należy do osób, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 2-6;
W skardze na decyzję o cofnięciu pozwolenia na broń zainteresowany podkreślił, iż został ukarany grzywną, zatem w tym czasie kara uległa już zatarciu (art. 107 par. 4a kk), na poparcie czego przedstawił dowód w postaci informacji z Krajowego Rejestru Karnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny nie podzielił tych argumentów: owszem, zatarcie skazania oznacza, że osoba skazana nie jest już osobą karaną — jednak instytucja zatarcia skazania odnosi się wyłącznie do zasad odpowiedzialności karnej i nie wywiera takiego skutku w innym postępowaniu (wyrok SN z 19 lutego 2020 r., II OSK 973/18). Uznanie penalizacji za niebyłą nie stoi na przeszkodzie dokonaniu pełnej i obiektywnej oceny cech osoby, która ubiega się lub legitymuje się pozwoleniem na broń. Zatarcie skazania oznacza, iż osoba taka jest w świetle przepisów prawa karnego niekarana — ale w postępowaniu dotyczącym wydania pozwolenia na broń bierze się pod uwagę nie tylko sam fakt skazania, ale całość dotychczasowego życia i sposób postępowania zainteresowanego. W sprawie jest przecież bezsporne, że skarżący został prawomocnie skazany za przestępstwo, zatem policja była zobligowana do wydania stosownej decyzji.
Stwierdzając, iż cofnięcie pozwolenia na broń było prawidłowe, zaś zatarcie skazania może mieć co najwyżej znaczenie w przypadku ponownego ubiegania się o jego wydanie WSA oddalił skargę.