motto na dziś: „Na niektóre szlaki można wprowadzać wprowadzać [sic!] psa na smyczy (i w kagańcu)” (pkt 12 zasad udostępniania Karkonoskiego Parku Narodowego)
A skoro tydzień temu było o tym jak mgła wygoniła nas z Karkonoszy, dziś kilka zdań o tym, że na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego niejasną sytuację mają nie tylko przewodnicy psów, ale i narciarze. (Może się przydać, bo jak znam życie część P.T. Czytelników bawi na feriach.)
Będzie krótko i w punktach:
- całkiem jasne i nawet liberalne są opublikowane na stronie Karkonoskiego Parku Narodowego „zasady udostępniania”: zgodnie z tym dokumentem narciarze-turyści (śladowcy i skiturowcy) mogą wędrować po oznakowanych szlakach turystycznych, mając jednak na uwadze ich zimowy przebieg oraz szlaki zamykane na zimę;
- z nartostrad korzystać natomiast muszą narciarze zjazdowi i snowbordziści (snowborderzy?) — czyli nie ma freeride w parku narodowym, niezależnie od tego czy nasz szlaku czy off-piste;
Turystyka narciarska (narty śladowe i ski-tourowe) może odbywać się wyłącznie po oznakowanych szlakach turystycznych, z uwzględnieniem ich przebiegów zimowych oraz odcinków zamykanych w okresie zimowym i wiosennym. Uprawianie narciarstwa zjazdowego i snowboardu jest ograniczone do przygotowanych do tego celu nartostrad (pkt 3 „zasad udostępniania” KPN)
- „zasady udostępniania” parku to jednak coś w rodzaju wyciągu ze szczegółowych regulacji — czyli zarządzenia nr 46/2016 w sprawie udostępniania KPN do celów turystycznych, rekreacyjnych i sportowych (a ściśle załącznika nr 2);
- jednak lektura tego dokumentu nie jest tak jednoznaczna: najsamprzód bowiem zezwala się na uprawianie turystyki narciarskiej na szlakach (pkt 6), ba, wyznacza nawet reguły pierwszeństwa ruchu — turysta na nartach przepuszcza turystę na nogach, ale jest puszczany przez turystę na rowerze, któremu znów miejsca ustępuje konnica (pkt 10);
Turystyka piesza i narciarska może odbywać się wyłącznie po oznakowanych szlakach turystycznych oraz ścieżkach edukacyjnych (pkt 6 załącznika nr 2)
- jednak niczym ta fałszywa nuta Jankiela wdarło się tam postanowienie, które wydaje się być zaprzeczeniem pozwolenia na uprawianie turystyki narciarskiej w Karkonoszach — otóż w innej części mówi się, że „narciarstwo biegowe” może „odbywać się” wyłącznie na przygotowanych trasach w rozumieniu stosownych przepisów;
Narciarstwo zjazdowe, narciarstwo biegowe oraz snowboard mogą odbywać się wyłącznie na zorganizowanych terenach narciarskich w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich (…) (pkt 11 załącznika nr 2)
Dla mnie, wybaczcie słowa krytyki, to identyczna logika jak w zdaniu „Na niektóre szlaki można wprowadzać wprowadzać psa na smyczy (i w kagańcu)” — na które dokładnie? a co z innymi — nie wolno, czy wolno bez smyczy? no i jak jak rozumieć zwrot „wprowadzać wprowadzać” — czy aby nie chodziło o „wprowadzać i wyprowadzać” (jak w zdaniu „wyprowadź psa, chce mu się siku aż piszczy!”)? ;-)
Widząc różnicę między narciarstwem biegowym (sportowym) i narciarstwem śladowym (turystycznym) zastanawiam się jak ma ją dostrzegać ten, komu przyjdzie stosować regulacje obowiązujące na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego? Czy filanc ma w plecaku katalog sprzętu, dzięki czemu rozróżni narty biegowe od śladowych? Czy będzie obserwował styl poruszania się (luźny i niespieszny, znaczy się turysta; gorzej, że można pędzić na kolację)? Czy dyrekcji parku chodziło o urządzanie biegowych zawodów sportowych?
Najlepsze jest to, że na Drodze Przyjaźni Polsko-Czeskiej (pod taką nazwą znany jest ten odcinek GSS) spotkać można sporo narciarzy, którzy najwyraźniej przedkładają ruch na świeżym powietrzu od dzielenia włosa na czworo…
…czego sobie i P.T. Czytelnikom ze szczerego serca życzę :-)